Hallo lieve Happy Minders… daar is ie weer. De wekelijkse Betty Column. Deze week is het thema: Veranderingen
Als HBO-denkend egootje heb ik zo mijn bedenkingen over het onderwerp ‘dingen veranderen’. Ik heb daar jaren op gestudeerd en ben cum laude geslaagd in het weerstand bieden tegen veranderingen. Je mag je toch als weldenkend ego afvragen, waar is dat allemaal goed voor? Veranderen? Hoezo? We hebben alles toch prima op orde?
Ik hou van dingen zoals ze zijn, dan weet… ik waar ik aan toe ben en hoef ik daar mijn charmante kopje niet over te breken. Ik heb al een full-time baan aan het in de gaten houden van alles, het hebben van een fikse mening en het klagen en zeuren over van alles en nog wat. Als er dan dingen veranderen, steven ik rechtstreeks af op een burn-out. Nee, feestelijk bedankt zeg!
Veranderen heeft ook alleen maar zin als IK het er mee eens ben. Ga je zelf eens na. Weet je nog die keer, dat je wilde afvallen, stoppen met iets dat slecht voor je is of een nieuwe manier van iets doen uitprobeerde omdat iemand dat van jou vroeg? En? Juist ja… ik neem aan het niet helemaal uit de verf kwam, toch? Je kunt iemand niet iets laten veranderen als die zelf niet het nut ervan inziet en er volledig voor wil gaan.
Als Ernestine het nut van een verandering inziet, heb ik het zwaar. Ze zet dan door, ondanks mijn goedbedoelde stroom van redenen waarom het niet hoeft of waarom het oude veeeeel beter was. De laatste tijd krijg ik: “Hou je snater mens!” naar mij toegeworpen. Dat levert een grote ‘Tsssssssss’ van mijn kant op. Ik word niet meer gehoord in besluiten tot veranderen.
Ik kan nog wel mokken en jammeren, als de verandering eenmaal door de 2e Kamer van Ernestine is goedgekeurd. Vooral als het nieuwe een beetje eng is. Dan ga ik los. “Zie je wel, dat het nieuwe dingen niet altijd beter zijn?” “Heb ik je niet gezegd dat het ons niet zou lukken?” “We hadden beter alles zo kunnen laten, dat is veel rustiger…”
Ik moet wel toegeven, dat sommige veranderingen uiteindelijk wel iets opleverden, maar oh oh de weg er naar toe was een soms een hele bevalling. Ernestine zegt dat dit door mij komt… maar ik ben het daar unaniem niet mee eens…
Niets veranderlijker dan een mens, zeggen ze wel eens. Ze hadden daar gelijk in hoor! Ik blijf gelukkig mezelf en als Ernestine niets verandert… ben ik er volgende week gewoon weer.
Liefs,
Betty
